ส้มตำปูม้าป้าประไพ พัทยา

เพราะ "ชลิต อันลิมิต" เป็นคนชอบชิมและชอบ (ลอง) ชิมเป็นชีวิตจิตใจ ไม่ว่าจะตะลอนทัวร์ไปที่ไหน ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำไกลแสนไกล  "ชลิต อันลิมิต" ก็ไม่เคยพลาดหาร้านอร่อยเจ้าเด็ดเจ้าดังแวะกินอยู่เสมอทุกคราวไปละคุณขา ร้านแรกที่  "ชลิต อันลิมิต" จะพาคุณผู้อ่านไปลิ้มลองด้วยกันและเม้าท์กันให้สุดแซบในวันนี้นั้นเป็นร้านที่ตั้งอยู่ไม่ไกลกรุงมากนัก แค่พูดถึงชื่อร้านทุกคนก็ต้องร้องอ๋อๆ (ลากเสียงยาวถึงยาวมากด้วยนะคะ) กันเป็นทิวแถว นั่นก็คือ ร้านส้มตำปูม้าป้าประไพ ร้านส้มตำสุดอร่อยที่ไม่ว่ามาพัทยากี่ครั้ง ก็ต้องหวนมารำลึกถึงความหลังกันสักหน่อย เพราะร้านนี้เขาเปิดมา 20 กว่าปี ตั้งแต่เป็นร้านเล็กๆ จนขยายใหญ่โตมโหฬาร มีลูกค้าแวะเวียนมาอุดหนุนไม่ขาดสาย

ตัว  "ชลิต อันลิมิต" เองไม่ได้มากินร้านปลายปีดีดักแล้ว มีโอกาสมาพัทยาครั้งนี้เลยขอแวะมาชิมกันสักหน่อยว่าฝีมือส้มตำปูม้าของร้านป้าประไพ แกจะคงเส้นคงวาอร่อยเริ่ดเหมือนอย่างเดิมอยู่หรือเปล่าฉะนั้นเมื่อมาถึงร้านในตอนบ่ายสามโมงแล้ว ซึ่งคนเริ่มซาแล้ว ชลิตก็เลยเดินเข้าไปจับจองโต๊ะนั่งได้อย่างง่ายดาย แต่ถ้ามาตอนเที่ยงขอบอก ยืนรอจนขาชา หน้าไหม้แดดไปครึ่งหนึ่ง บางทียังไม่ถึงคิวเลยละจ้า

ใครมากินส้มตำปูม้าป้าประไพช่วงนี้ขอบอกว่าให้เตรียมพัดลมส่วนตัวมาด้วยเป็นดีที่ซู้ด เพราะร้านโอเพ่นแอร์ของป้าแกเข้าขั้นร้อนถึงร้อนโฮก ขนาดแค่นั่งเฉยๆ หายใจเบาๆ นั่งยังเหงื่อไหลซิก แม้รอบๆ จะมีต้นไม้สีเขียวให้ดูสบายตาบ้างก็ตามที แถมโต๊ะในร้านกลับมีฝุ่นเกาะเพียบ ขนาดมีพนักงานเช็ดแบบขอไปทีบ้างก็ตาม แค่ลองเอานิ้วปาดดู ก็แทบเอามืออุดปากตัวเองแทบไม่ทัน อยากจะร้องกรี๊ดออกมาดังๆ ให้เพื่อนๆ ได้ยินไกลถึงกรุงเทพฯ ก็ร้านโอเพ่นแอร์แบบนี้ถ้าไม่เช็ดบ่อยๆ ฝุ่นมันก็เกาะดำเป็นคราบชิมิค่ะ  "ชลิต อันลิมิต" เลยทำใจไม่ได้กับเรื่องความสะอาด แต่พอนึกถึงอาหารสุดอร่อยที่กำลังจะสั่งมา ก็เลยปิดตาขอมองผ่านบรรยากาศอันไม่พึงประสงค์ไปละกัน

พอนั่งปุ๊บ เด็กในร้านก็เอาเมนูมายื่นให้ สั่งเมนูโดนใจไปสามสี่อย่าง ขณะนั่งรอก็คิดว่าเดี๋ยวคงมีเด็กเอาน้ำมาเสิร์ฟให้ โอ้ยรอแทบขาดใจ น้ำก็ยังไม่มา น้ำใจพนักงานก็ไม่เห็น อากาศก็ร้อนหิวจนคอแห้ง จนต้องเรียกมาสั่งเป็นครั้งที่สอง แถมย้ำกำำชับอีกรอบ แต่ด้วยเด็กเสิร์ฟที่นี่มีไม่มากนัก ก็เลยต้องทำใจ เวลาจะสั่งอาหารหรือสั่งอะไรเพิ่มเติม ก็ต้องรอจังหวะเรียกให้ดี ไม่งั้นพลาดแล้วเลยนะจะบอกให้ รอสักสิบนาทีเมนูจานแรกก็มาถึง ยำปูม้า เดี๊ยนใฝ่ฝันอยากชิมมานาน ปูม้าที่ใช้ยำตัวขนาดไม่ใหญ่นัก คลุกมากับมะม่วงและน้ำยำสุดแซบ รสชาติออกเปรี้ยวๆ หวานๆ ความอร่อยถือว่าใช้ได้ในระดับหนึ่ง แต่ยังไม่สามารถกดไลค์หรือกดแชร์บอกต่อเพื่อนในแก็งค์ได้

จานต่อมา ส้มตำปูม้า รสชาติหวานๆ เค็มๆ ความอร่อยพอประทับใจ แต่ไม่โดนใจเหมือนแต่ก่อน เพราะเดี๋ยวนี้ป้าประไพแกไม่ได้ตำเอง แต่มีเด็กตำแทน ทำอาหารแทน ยืนเรียงกันเป็นตับ พอเราสั่งอาหารไป เด็กๆ หน้าร้านที่ป้าแกเทรนมากับมือ ก็จะตำจะทำแทนทุกอย่าง อีกอย่างที่เคืองนิดๆ ก็คือปูม้าที่ใส่มาตัวเล็กเว่อร์ ถึงจะมันเยิ้มก็เหอะ เพราะดูดยังไม่ทันรู้สึก ลิ้นยังไม่รู้รสว่าอร่อยแค่ไหน เนื้อปูก็สลายหายไปในพริบตา ถ้าเป็นไปได้ ป้าใส่ปูม้าตัวใหญ่กว่านี้ แล้วคิดราคาเพิ่มให้สมน้ำสมเนื้อ ชลิตจะไม่เคือง และสะบัดบ็อบใส่จานนี้เลยทีเดียว

ส่วนที่ชอบและต้องขอแนะนำให้มาชิมว่าอร่อยและผ่านในความรู้สึกของชลิตเองก็คือ หมูย่างกับไก่ทอด ที่นุ่มและรสชาติกลมกล่อม ไก่ทอดมากรอบนอกนุ่มใน

ส่วนเนื้อย่างก็แห้งและหอมชวนชิม ชลิตกินไปชมไป จนคนข้างๆ ต้องบอกว่าป้าแกใช้มาเป็นพรีเซ็นเตอร์เหรอย่ะ เปล่าหรอกจ๊ะ! อันนี้ดีฉันก็เยินยอ อันไหนไม่ดี ฉันก็คอมเม้นท์ตรงๆ ร้านเขาจะได้เอาไปให้พัฒนา ปรับปรุง ให้ลูกค้าติดอกติดใจเหมือนเดิม หรือว่าถ้าอย่างไหนดีอยู่แล้วก็ขอให้ทำดียิ่งๆ ขึ้นไป เพราะเดี๋ยวชลิตจะมาชิมให้คุณผู้อ่านลองตามไปชิมกันบ้าง

ปิดท้ายขอเติมความแซบด้วย ลาบหมู ที่รสชาติก็ปานกลาง ไม่ได้เริ่ดเลอเพอร์เฟ็กต์อร่อยแหววแต๋วจ๋ากว่าร้านทั่วไป แต่ก็ไม่ด้อยกว่าร้านอื่นๆ จะสั่งมากินเล่นหรือจะกินกับข้าวเหนียวร้อนๆ ก็ได้ รับรองว่าไม่ผิดหวังเช่นกัน ไม่รู้ว่าคุณผู้อ่านที่เคยไปชิมร้านนี้มาล่าสุดจะคิดเหมือน "ชลิต อันลิมิต" ไหม แต่ความประทับใจและรสชาติความอร่อยเป็นเรื่องส่วนบุคคล ... แต่หากไปชิมแล้วก็มาเม้นท์ หรือมาโพสต์บอกกันบ้างก็ได้นะเจ้าค่ะ เพราะต่อไปนี้ทุกวันจันทร์  "ชลิต อันลิมิต" จะมาพบกับคุณและพาไปชิมร้านเด็ดร้านดัง พร้อมเรื่องเล่าแซบๆ ซ่าๆ ที่อ่านแล้วอยากจะมานั่งกินนั่งเม้าท์ด้วยกันเลย